Wnętrza w stylu francuskim różnią się od wnętrz angielskich. Nawet bardzo wytworna rezydencja angielska ma charakter i styl domu na wsi. Bo w holu stoją wysokie buty do konnej jazdy a w kątach widać legowiska psów. Kolorystyka jest intensywna a wzory i desenie są wyraziste i różnorodne. Łatwo dostrzeżemy ślady ekspansywnej przeszłości Anglii. Czyli orientalne tkaniny, dywany, broń lub rzeźby z Afryki, Indii, Chin i bliskiego wschodu.
Wnętrza francuskie są bardziej uładzone i w większym stopniu pałacowe. Sentymentem odwołują się do czasów największej świetności Francji a więc czasów Ludwika XIV i Napoleona. Dużo jest w nich mebli rokokowych i z epoki klasycyzmu. Kabriolowe, gięte nóżki mebli, kryształowe żyrandole, stonowane kolory i subtelne wzory- tak w wielkim skrócie opisałabym francuski szyk.
Ale największe znaczenie w przypadku wnętrz historycznych ma autentyzm- autentyczna architektura, detal z epoki, pewna nonszalancja i niefrasobliwość wynikająca z zamożności. Przedmioty i meble są stare i bywają nie odnowione.
Przenosimy się w czasie.